سوره مبارکه احقاف
***
بسم الله الرحمن الرحیم
مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى...(3)
***
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آن دو هست جز به حق و تا مدتی معین نیافریدیم...
***
در بسیاری از آیات بیان شده است که هرچه در این جهان هست اجلی دارد.1
اجل یعنی مدت معین؛ و درباره انسان، یعنی مدت مقرر شده برای زندگی او. از این رو به مرگ اجل می گویند که بر دوقسم است: اجل معلق و مبهم؛ اجل مسمّی و حتمی، که در نزد خدا معین است و عبارت است از پایان استعداد جسم برای بقا؛ اما اجل معلق مشروط به چیزی است که اگر آن چیز تحقق یابد، اجل در آن زمان فرا می رسد. قرآن دراین باره می فرماید: ایمان به دعوت انبیاء و عمل به برنامه های انها جلوی اجل معلق را می گیرد و سبب ادامه یافتن زندگی انسان تا اجل مسمّی می شود.2
***
امام صادق(ع) فرمودند:«گاهی انسان گناه می کند و از اعمال نیکی همچون نماز شب بازمی ماند.» آنگاه فرمودند:« بدانید که کار بد در فنای انسان از کارد در گوشت سریع تر اثر می کند.»3
در روایت دیگری از امام باق(ع) آمده است:«نیکوکاری و انفاق پنهانی فقز را برطرف و عمر را افزون می کند و مانع هفتادگونه مرگ و میر بد می شود.»4 پس این که در روایات فراوانی آمده است که انفاق یا صله رحم عمر را طولانی و بلاها را برطرف می کند بدین معناست که اجل معلق را مانع می شود.
****
پی نوشت ها :
1) احقاف:3 ؛لقمان:29 ؛بقره:36 ؛اعراف:34 ؛منافقون:11 ؛حج:5 . 2) ابراهیم:10 .
3) سفینة البحار ،ج1 ،ص488 . 4) همان ، ج4 ، ص23 .
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار
